Liv (dagboek)

26 december 2007 – Genieten

De kerstperiode heb ik altijd al geweldig gevonden en nu met ons Liv is het zeker genieten. Bjeurn is tussen kerst en nieuw een weekje thuis en ik ben nog een weekje thuis. 3 januari beginnen we allebei aan het nieuwe werkjaar en Liv aan haar avontuur in de creche.

We zijn maandag een kijkje gaan nemen in de creche en Bjeurn en ik hebben er allebei een goed gevoel bij. De verzorgsters zijn alvast heel lief en het babyzaaltje is een echt kinderparadijs. Er staan een zestal wippers is een kringetje zodat de babytjes naar elkaar kunnen kijken terwijl ze spelen met speeltjes die boven hun hangen. Er zijn stoeltjes die automatisch schommelen, een gigantische speelmat met speeltjes en nog iets super leuks dat ik gewoon niet kan omschrijven. Als kers op de taart zal Liv in de groep zitten met haar nichtje Aurélie.

Bjeurn en ik hebben ons vandaag alvast ne nuttige kerstkado gekocht, een fietskar. Zo kan Bjeurn Liv van de creche afhalen als ik het niet haal (ik moet jammer genoeg weer elke dag naar Beerse). Eerst zag ik het helemaal niet zitten om met de fietskar de koude te trotseren, maar mijn neef doet dat ook dagelijks en hij verzekerde mij dat het goed te doen was voor korte ritjes. Julie en Kai hebben het echt niet koud, ze zijn goed ingeduffeld en beschermd tegen regen en wind.

Zodus gaan wij het ook zo proberen.

Ik heb al gezegd dat Liv goed begint te grijpen, en ze doet het meer en meer. Ons meisje moet nu precies altijd iets in haar handen hebben. De speelgoedjes hebben veel succes. Liv’s park is ook een goede aanwinst. Ze heeft er al veel in gespeeld en als ze de slaap in haar bedje niet kan vatten, lukt het blijkbaar wel in een geimproviseerd bedje met het slangenkussen in ’t park.

25 december 2007 – Boempatat

’t zal hoogstwaarschijnlijk nog gebeuren, maar Liv heeft vandaag haren eerste val meegemaakt. Toen ik haar uit de auto pakte viel ik over een paaltje, Liv kon ik al een geluk juist van een boempatat tegen de grond beschermen, 10 cm boven de grond bleven we steken. Gelukkig waren Tom en Marjan in de buurt om me direct terug recht te trekken. Resultaat, een blauwe geschaafde knie en Liv … die sliep rustig voort.

24 december 2007 – Kerstavond

Dit jaar was kerstavond bij de Daemsen te doen. De familie wordt daar elk jaar groter en groter. Dit jaar zijn kleinkind 5 en 6 erbij gekomen nl. Liv en Aurélie. ’t was dus een behoorlijk drukke bedoening. Tussen de soep en de patatten (een veel te oneerbiedige uitdrukking voor het lekkere feestmaal dat mama Daems had bereid) zijn we met de grootste kindjes een zaklampentocht gaan doen met vuurwerkstokjes als hoogtepunt. Liv genoot terwijl van de rust (en ze had het nodig, want al die drukte was haar toch iets te veel.)

Het is altijd leuk om Aurélie te zien, een immer goedlachs schatje dat al gezwind kan rollen en haar goed kan optrekken op haar buikje. Ze is net een maandje ouder dan Liv en kan altijd net iets meer. Ongelooflijk dat Liv binnenkort ook zal rollen zoals haar nichtje.

23 december 2007 – beter als ne puppy

De groentepap gaat vlot, Liv begrijpt zelfs al dat ze haar mondje moet opendoen als de lepel eraan komt. Ze weent ook niet meer als haar mond leeg is. Onze slimme Liv heeft door hoe ’t in elkaar zit. De nachten blijven ook vrij goed gaan dus wij zijn heel content

Sinds vandaag is ook Livs wieg weg en een parkje derbij gekomen. Ik vind het echt geweldig, al dat kindergerief.

Vndaag in de decathlon hebben Tom en Bjeurn ook ontdekt dat Liv een vrouwenmagneet is, op stap met Liv levert veel meer aandacht bij de vrouwtjes, nog beter als ne puppy.

21 december 2007 – papa’s en Liv’s dagje pret

Aangezien ik op teambuilding was heeft Bjeurn congé genomen voor een dagje pret met Liv. Liv heeft er duidelijk van genoten en was super zoet. Van haar wortelpuree heeft ze de helft opgegeten en daarna zijn ze een koffietje gaan drinken.

Onderweg werd Bjeurn nog gerustgesteld door een passant….het manoevreren met de koets zou hij nog wel onder de knie krijgen!!!! Hihi, dat vond hij niet zo grappig .

20 december 2007 – Mamie en papie gedoopt

Vanvoormiddag hebben mamie en papie of Liv gelet. Liv heeft aan hen eens haar andere kant laten zien, en dan nogwel haar onderkant. Haar bodyke en kousebroek volledig volgekakt, er was geen beginnen aan en om het helemaal compleet te maken pieste ze nog eens vrolijk in het rond toen de pamper uit was…. en ondertussen maar lachen. De mamie en papie zijn geslaagd voor hunnen doop.

Vannacht was weer geweldig, Liv heeft nu zelfs 6u30 geslapen…en braaf als ze is, is ze schoon om 5u15 wakker geworden (dan begint Westenwind op Vitaya, een Nederlandse serie die ik tijdens de nachtlijke borstvoedingssessies ben beginnen volgen)

19 december 2007 – Wortelpuree

Tot nog toe kreeg Liv voltijds borstvoeding, maar vanaf nu is ’t een combinatie van borstvoeding, flessenvoeding en vaste voeding. Omwille van Liv’s reflux beginnen we op aanraden van de dokter iets vroeger dan gebruikelijk met de vaste voeding. Vandaag was de grote dag, er stond wortelpuree op de menu. Aanvankelijk vond Liv het best grappig, maar na een tijdje stond het huilen haar nader dan het lachen. Echt vlot liep het niet en Liv heeft dan ook niet veel wortelpuree binnengekregen, maar daarvoor had de dokter me al gewaarschuwd. Gelukkig is wortelpuree nu toevallig mijn lievelingskost, dus ’t bordje is wel leeggeraakt. Waar ik niet op voorbereid was, was de smosboel, voor de mama’s waarschijnlijk geen verrassing, maar ik had niet verwacht dat Liv met haar handjes in haar mond vol eten ging dabberen, en dan vliegensvlug aan haar kleren veegde ;-). Nog even oefenen dus, voor Liv… maar ook voor de mama en de papa.

19 december 2007 – Doorgeslapen !!!!!!!!!!!!!!!!!

Het zat er al een tijdje aan te komen, maar ze heeft ze eindelijk geflikt, van elf tot vijf geslapen (en zelfs on haar eigen bed). Proficiat Liv. We zijn er al een tijdje mee bezig om regelmaat in Liv’s leventje te brengen en het werpt blijkbaar zijn voeten af.

18 december 2007 – Gekrompen

Buiten de was en de plas stond er ook een bezoekje aan “kind en gezin” op ’t programma. Liv weegt 6,260g en meet 60cm. Dit wil zeggen dat Liv 130g is bijgekomen en 0,8cm gekrompen. Bij “kind en gezin” zeggen ze dat het normaal is dat kindjes in sprongen groeien, maar volgens ons zijn de metingen toch niet altijd zo nauwkeurig. Het is ook niet gemakkelijk om een kindje te meten.

Aangezien we gisteren om 5u ’s nachts (of noem je het ’s morgens) pas thuis waren, pikte het wel vanmorgen om op te staan. Bjeurn heeft het trouwens heel de dag vrij moeilijk gehad achter zijn buroke 😉

17 december 2007 – De laatste dag

’t was alweer de laatste dag van onze huwelijksreis, die hebben we afgesloten met een dinertje met cava op een leuk terras (in de schaduw, want in de zon was het te warm). Niet te geloven dat we enkele uren later weer in de vrieskou stonden. In het vliegtuig is alles weer vlot gegaan. Liv heeft amper iets gemerkt van ’t stijgen en ’t landen. We vlogen op Schiphol en de mentaliteit is er blijkbaar toch iets anders dan in België. Zo probeerden ze ons weer voor te steken bij ’t inchecken. In de heenreis hebben we het zo gelaten, maar nu hebben we er toch iets van gezegd. Als je dan denk dat de voorsteker zijn excuses aanbiedt, heb je het mis. We werden een beetje uitgescholden dat WIJ te ongeduldig waren. Tja …. even tot 10 tellen.

Liv heeft deze vakantie weer dingetjes bijgeleerd. Normaal, maar voor ons toch zo speciaal. Ons meisje wordt zich bewust van haar charmes en ze heeft haar een verlegen charmant lachje aangemeten. Het spelen met haar beestjes gaat ook al veel vlotter en ze slaagt er zelfs soms in haar tut terug in haar mond te steken.

16 december 2007 – De vulkaan

Daguitstap naar de Teide (hoogste vulkaan van Europa en hoogste berg van Spanje). Zo’n vulkaanlandschap is wel speciaal, vroeger werden hier zelfs science fiction films gedraaid.

15 december 2007 – Santa Cruz

Een schone dag vandaag, vollembak zon en 25C. Zalig. Iedereen zo goed als genezen dus terug op stap. We zijn naar de hoofdstad gereden, hebben terrasjes gedaan en zijn eens goed gaan shoppen voor Livke. Liv’s nieuwe boddy heeft welgeteld 3 seconden geleefd, tot Bjeurn deze met harde hand wou opendoen en ’t stofke het begaf.

14 december 2007

Op ’t programma stond een bezoekje aan La Laguna, een schoon stadje op Tenerife. Het bezoek heeft wegens een zieke en verzwakte papa niet lang geduurd. Op terug naar ’t hotel en de papa in zijn bed. Liv en ik gingen dan maar zwemmen. Maar ’t noodlot sloeg toe en Liv moest weer overgeven (gelukkig was het niet alles). Gezellig, de mama met twee ziekjes.

Om het rustig te houden hadden we vanavond maar eten gereserveerd in ons hotel. Maar om de catastrofale dag compleet te maken voelde ik me ook ineens niet meer goed. Bjeurn en ik hebben niet veel gegeten, en voor het desert zelfs vriendelijk bedankt. (en ’t was nochtans nen desert met chocolade). Gelukkig heb ik een vrij sterke maag en ben ik niet zo ziek geworden als mijn twee andere reisgezellen.

13 december 2007 – En nu de papa

Twee baxters van 500 ml, verschillende volgekotste lakens, …. verder mocht Liv in de late namiddag eindelijk naar huis. Content dat de papa was!!! Jammer genoeg werd hij later op de avond het volgende slachtoffer.

Op zoektocht naar een gezellig restaurantje zijn we ’s avonds op een wel heel erg stijl wegje beland. Zo smal dat er praktisch niet te keren was, super kronkelig en ’t bleef maar stijgen. Op ne bepaalde moment trok onze Clio het niet meer en stonden we stil. Enige oplossing was achteruit laten bollen en terug naar beneden. Amai, ik heb nog nooit zone schrik in den auto gehad. Content dat Liv nog zo klein is dat ze ’t allemaal niet besefte… Anders had ik me vrolijk moeten houden en doen of er niets aan de hand was (en dat kon ik op die moment echt niet).

12 december 2007 – Pequeña niña

Vanmorgen dus paniek, Liv had vanaf 14u de vorige dag geen enkele voeding binnengehouden. Tijdens vorige nacht hebben we vanalles geprobeerd, maar ’t kwam er altijd terug uit. Dan rest er nog maar één oplossing, zo snel mogelijk naar de dokter. Een lief mevrouwtje van ’t hotel (dat enkel spaans sprak) heeft ons naar ’t ziekenhuis gebracht. Daar aangekomen werd de diagnose “lichte uitdroging” gesteld. Bloed werd getrokken en Liv kreeg een baxter. Waarschijnlijk een buikgriepje opgelopen (dat doet blijkbaar de ronde op tenerife). In ’t ziekenhuis spraken ze wel hun talen, de dokters zelf spraken al vrij goed Engels en er liepen ook vertalers rond, zo zijn we zelfs eens voortgeholpen in het Nederlands. Onze kamer was ook eens iets anders, zicht op palmbomen en zee.Om op krachten te komen moest Liv een nachtje in ’t ziekenhuis blijven. Via de baxter werd ze aangesterkt en de borstvoeding moest heel traag terug op gang komen, want haar maagje kon het nog niet zo goed aan. Ondertussen charmeerde Liv alle verpleegstertjes. Iedereen noemde haar Pequeña niña (klein meisje) en Bonita (mooi) en vertroetelde haar maar al te graag. En Liv… die lachte maar terug alsof ze kerngezond was ;-).

11 december 2007 – En ’t is weer van dat …

Jaja, in Tenerife hebben ze ook piramides. Ze zijn echter wel een pak kleiner uitgevallen dan de piramides die we kennen in Egypte. In de namiddag zijn wel Candelaria, een kustdorpje gaan bezichtigen. Daar begon het echter, ons Livke moest ineens overgeven, en niet zo’n beetje, maar echt wel haar volledige maaginhoud. Echt zielig. Later gaf Liv ineens haar volgende voeding ook geheel over. Al haar dekentjes, kleedjes waren volledig nat. Terug huiswaarts dus.

De nacht die volgde was verschrikkelijk, Liv bleef maar overgeven en niets bleef in haar maagje, tegen de morgen toe waren we serieus in paniek

10 december 2007 – … en wegwezen

’s morgens om 2 uur vertrokken naar Schiphol en dan richting Tenerife. De vlucht is vlekkeloos verlopen. Het vliegtuig zat niet vol, dus we kregen een extra stoel voor de maxi-cosi en moesten Liv dus niet op onze schoot houden. Liv had juist honger bij het opstijgen, dat kwam goed uit want het slikken bij het drinken zorgt ervoor dat er geen drukverschil in de oortjes is. We kregen ook nog een gratis drankje omdat we op onze huwelijksreis waren (in ’t vervolg zeggen we altijd dat we op huwelijksreis zijn). Op de vlieger hebben we alledrie goed geslapen en 4uur later kreeg Liv juist terug honger bij het landen. Dat kwam dus goed uit.

Het hotel was meteen goedgekeurd, een klein, charmant hotelleke in de bergen met een zwembad in de veranda (het is hier niet meer zo warm om gewoon in open lucht te zwemmen). ’s avonds zijn we dan Orotava gaan verkennen. Zwaar werk met de kinderwagen in een bergdorpje. Gelukkig is de papa toch zooo sterk.

9 december 2007 – inpakken

Inpakken, iedereen nog eens een bezoekje brengen, brainstormen over hoe we de koets moeten meenemen op het vliegtuig (inklappen, wielen eraf, draagmand demonteren en inpakken in een blaasjesplastiek)

8 december 2007 – ja, ik wil

DE grote dag, de trouw van de mama en de papa. ’t was ne geweldigen dag en Liv vond het ook. Ze was braaf, heeft rustig geslapen tijdens de plechtigheid, heeft bijna niet geweend en is van hand tot hand gegaan. Tegen ’t einde van de avond toe was ze wel wat opgewonden en kon ze haar rust niet goed meer vinden (wat wil je ook op zo’n drukke dag), ’t was dus niet zo gemakkelijk om haar in bed te krijgen, de papa heeft er 2 uur over gedaan.

7 december 2007 – en weeral…

Heeft Liv 5 uur aan een stuk geslapen, echt wel zalig. Jammer genoeg besloot ze daarna dat ze niet meer moe was, maar de mama nog wel ;-). Momenteel zitten we in een strijd, Liv vecht in de wipper tegen de slaap en de mama schoddert en schoddert maar door.

Door het indikken van Liv haar pap is haar kaka serieus verandert, veel vaster. Dat is wel gemakkelijk voor ons, want de kaka blijft zo beter IN de pamper. Voor Liv is ’t echter een hele strijd, kaka doen vergt veel moeite voor haar. Dat valt heel dujidelijk aan haar gezichtje te zien.

Naarmate de trouw nadert word ik maar zenuwachtiger en zenuwachtiger, maar Liv braver en braver. We gaan met een engeltje terug komen van op huwelijksreis 😉

6 december 2007 – bijna

’t was even verschieten toen ik om 6u wakker werd en Liv nog niet gehuild had. Bjeurn kon het natuurlijk niet laten een rotopmerking te maken mij een beetje te plagen, waardoor ik ongerust werd en er toch even uit ben gekropen om Liv eens te porren. Gelukkig … ze leefde nog. 10 minuten later was ze dan ook wakker. Liv heeft dus nog eens “bijna doorgeslapen” (5u30 e 6u vinden we doorslapen). Ze is dus goed bezig denk ik, onze behandeling werpt zijn vruchten af. De sint zal wel trots zijn (misschien brengt hij wel nog iets!?)

5 december 2007 – druk druk druk

Vandaag was druk druk druk, auto in, auto uit, bezoekje hier, carwash, winkel in daar, to do lijstje afronden, bezoekje bij ons… Liv was slim en heeft de dag grotendeels aan haar laten voorbijgaan. Ze heeft weer haar nacht eens overdag gedaan.

Hoe is ’t nu met Livke? Nog niet te vroeg victorie kraaien, maar het gaat vrij goed en waarschijnlijk zal het enkel verbeteren. We proberen regelmatig een flesje ingedikte moedermelk te geven, maar na de vakantie zal de borstvoeding toch afgebouwd worden, de diepvries leeggedronken worden, anti-reflux poedermelk ingevoerd.

Meetje Marjan is gisteren ook de sint tegengekomen met nen brief en een kadotje. Hij had gezegd dat hij niet wou langskomen uit schrik haar wakker te maken en hij had zijn pakje aan Marjan meegegeven. Die heilige man moet Liv wel heel graag zien.

4 december 2007 – ’t is officiëel

De pH-metrie heeft uitgewezen dat Liv inderdaad, zoals we al vermoedden, reflux heeft. En nog wel behoorlijk serieus. Alhoewel reflux een ambetant beestje is, zijn we toch wel opgelucht dat we weten wat er scheelt. DE oplossing bestaat niet maar ingedikte melk, beginnen met pattatjes, medicatie, schuin beddeke (en niet een beetje schuin, maar 30 graden schuin).

Nu begrijp ik ook waarom Liv ’s nachts niet doorslaapt en overdag soms ontzettend lang in hare maxi-cosi of wipper slaapt. Het bedje stond helemaal niet schuin genoeg. In het ziekenhuis stond het bedje zo schuin dat we Liv met behulp van een laken moesten vasthangen in het bedje. Dat zullen we dus thuis ook moeten doen.

In ’t ziekenhuis stelden ze voor om Liv en mij nog een nachtje te houden om wat uit te rusten, maar dat gaat niet, wij hebben nog veel te doen. Nen trouw in orde te brengen, een reis te regelen, een huis op orde zetten. Rusten doen we in tenerife. (Liv, de papa en ik hebben trouwens genoeg ziekenhuizen gezien de laatste tijd, ’t kind heeft nog niet veel chance gehad in haar oh zo korte leventje ;-))

Op deze eigenste moment geeft Bjeurn Liv een papje ingedikte moedermelk. ’t is zo dik dat Liv moeite heeft om ze binnen te krijgen, lastig karweitje

3 december 2007 – Ph-metrie

Liv heeft last van reflux, ttz alle symptomen wijzen er op. Maar om zeker te zijn hebben we besloten om een Ph-metrie te laten uitvoeren bij onze kleine meid.
Met behulp van een pH-metrie wordt er gekeken of er een terugvloed van het maagzuur in de slokdarm is. Voor de meting wordt er een buis door haar neusje tot in de slokdarm gestoken en wordt er gedurende 24 uur de zuurtegraad gemeten in haar slokdarm. Plezant is anders maar echt veel last van het buisje had ze op het eerste zicht toch niet. Gelukkig maar. Annelies zal er trouwens ook bijblijven voor haar te borstvoeden, entertainen, verschonen en troosten. Morgen krijgen jullie een volledig verslag van de mama 😉

2 december 2007 – Verjaardagsfeestje Noor

Het was weer feest vandaag. We waren uitgenodigd op de eerste verjaardag van Noortje. Daar aangekomen werd Liv enthousiast onthaald door Noor, ’t is te zeggen, vooral Liv haren dodo en haren tutter waren gegeerd. Ondanks Noors enthousiaste onthaal merkte Liv er niets van en bleef vredig verderslapen. Voor alle veiligheid hebben we haar maar in de box gezet, veilig voor Noortje. Hoewel ’t Noortje haar verjaardag was is Liv ook goed verwend geweest. Van Maarten heeft ze een Berlijnse voetbal-badeend gekregen. Van Noor mocht ze de bumbo lenen en heeft ze nog een grote lichting kleedjes gekregen (waarschijnlijk voor het laatst, want Liv is een serieus inhaalmaneuver op Noor aan ’t doen, ze schelen nog maar 2 kg.)

Jammer genoeg was de papa niet op Noors verjaardagsfeestje. Hij was ziekjes (reden: zie gisteren en trek je conclusie)

1 december 2007 – Vrij gezel-lig (deel 2)

De sint moet Liv wel heel graag zien want vandaag was hij er voor de derde (en niet de laatste) keer. EN weeral met kadotjes. Maar de sint had ook iets mee voor de papa. De papa moest bij de Sint op de schoot komen en kreeg een brief. Hierin stonden opdrachten voor zijn vrijgezellenavond. Jaja, vanavond is ’t de beurt aan de papa

Om de papa er eens goed van te laten genieten zijn Liv en ik naar de moeke en vake gegaan. Eerst een bezoekje gebracht aan meter en bompa en daarna blijven slapen bij de moeke. Zo kan de papa na zijn feestje ongestoord slapen.

Liv was vandaag een engeltje en is zelfs van de eerste poging in haar bedje blijven liggen en gaan slapen. Voor de rest is ze wel degelijk goed aan de tut, een opluchting voor de mama en papa, want nu huilt ze een pak minder.

30 november 2007 – Vrij gezel-lig

Op het onverwachtte Liv en Bjeurn achtergelaten. In een zijspan werd ik, verkleed als Marilyn Monroe, naar de stationsbuurt gebracht om met mijn frisse verschijning en een blad vol openingszinnen de boel op te fleuren. Daarna trokkken we naar de Mask-ara. Ne vrijgezellenavond dus. Mijn avond was geweldig! En die van Bjeurn en Liv? Vrij-gezellig zekerst.

30 november 2007 – Phmetrie

Maandag gaan Livke en ik nog eens naar het ziekenhuis. Er zal bij Liv een pH-metrie worden uitgevoerd.

Na 3 osteopatenbeurten, verdubbeling van de dosis omneprozale, bezoeken aan dokters en pediators is er nog altijd geen verbetering en we willen eindelijk eens wat zekerheid om de problemen goed te kunnen aanpakken.

Wat zijn die problemen dan? Veel wenen/krijsen, bijna niet meer slapen (als ze gisteren 8 uur heeft geslapen zal ’t veel zijn), onrustig slapen, voor ’t minste opschrikken. De laatste tijd wordt het precies maar erger en erger en zelfs de draagdoek (het ultieme wapen) biedt niet meer de nodige troost.

’t zal dus een opluchting zijn als we eindelijk zeker weten wat er aan de hand is!!!

Nu ik dit schrijf is ons meisje rustig aan ’t slapen in haar wipper onder continu geschodder (jaja, Bjeurn en ik zijn schodderkampioenen).

29 november 2007 – Pasfoto

Om op reis te gaan had Liv een pasje met foto nodig. We zijn dan maar in ’t gemeentehuis in een fotocabientje gekropen om een foto te trekken. Liv (die eindelijk sliep) werd natuurlijk wakker. Er worden dan 4 foto’s getrokken waarop je de beste kan uitkiezen. Ik had gehoopt dat er een lachje ging verschijnen of dat er tenminste 1 leuke foto zou bij zijn. De eerste foto was OK, niet meer en niet minder. Dan begon Liv ineens over te geven, op zichzelf en op mij. Dat was dus wel best even een hektisch moment. De volgende foto’s zijn dus Liv half op de foto met melk in haar mondhoeken,langs haar kin en op haar kleren. We hebben er dus toch maar de eerste foto uitgepikt.

28 november 2007 – Thuiswerk

Aangezien de mama vannamiddag op stap ging en Liv niet mee mocht (awoe de mama), moest de papa op haar letten. De ideale moment voor een experiment. Thuiswerken met een baby in huis, is dit mogelijk? En ja … Liv en de papa hebben de test met glans doorstaan.

Ah ja, Liv weegt 6,130 kg en meet 61 cm. Ze is zo stillekesaan haar nichtje Aurélie aan het bijbenen, de kleedjes van Aurélie kan ze in elk geval al niet meer afdragen.

27 november 2007 – Wat zeggen de dokters

De dokter: Liv ziet er gezond uit en is zeer mooi op gewicht. Waarschijnlijk h eft Liv reflux maar om dat zeker te weten moet PHmetrie uitgevoerd worden. Eventueel experimenteren met groentepap vanaf Liv 3 maand is, maar het is niet zeker dat Liv dit al zal willen eten.

De osteopate: De laatste sessie was zeer goed, Liv haar bovenste werveltje is goed losgekomen, haar bekken is goed los, maar middenrif zit nog serieus vast. Maandag terug een afspraak.

De pediator: PHmetrie is niet nuttig, alle symptomen wijzen op verborgen reflux en meestal verdwijnt dit ook aan een 11tal weken (Liv is er nu al 12). Dosis omeprazole naar omhoog en vrijdag zien we verder. Eventueel kunnen we dan beslissen met groentepap te beginnen. Maar borstvoeding is nog altijd het beste en Liv haar bolle kaakjes leveren het beste bewijs: “Het is goei pap”.

26 november 2007 – Aan de tut

Dankzij de mooie tut gekregen van Els en het fingerspitzengefuhl van tante Annick is Liv eindelijk aan de tut. Eerst was ’t serieus moeilijk om de tut erin te krijgen (behalve voot tante Annick), maar nu slagen Bjeurn en ik er ook in om Liv haar tutje te geven. Echt geweldig want ze heeft er ontzettend veel troost van en laat mooi 4uur (of meer) tussen elke maaltijd.

25 november 2007 – De Sint (deel 2)

Deze keer heeft Liv de sint niet gemist. Straffer nog, ze heeft op zijn schoot mogen zitten …en niet geweend!!! Zelfs niet bij de piet (en dat terwijl ik haar toch wat had gepest door te zeggen dat ze van de toe zou krijgen). Onze flinke meid heeeft nog ne sjieke kado gekregen.

Vanavond was ’t weer groten drama (precies altijd als we bij de moeke zijn). De reflux had Liv weer in zijn greep. We worden zelf beter in het herkennen van de reflux-tekenen en hoewel ik in ’t begin mijn twijfels had ben ik er nu van overtuigd dat Liv wel degelijk verborgen reflux heeft. Vroeger vond ik het maar een modeverschijnsel dat te pas en te onpas werd geplakt op een baby die voor onaanwijsbare reden maar blijft huilen.

Deze week zullen dokter en osteopaat nog eens bezocht worden en misschien wordt het tijd voor verdere stappen. bv. Melk indikken en beginnen met vast eten. (dit vast eten is zwaarder en komt niet zo snel meer naar boven) Niet ideaal en niet volledig zoals ik het wou. Maar zo in het ook geen doen meer, want het is zeker, Liv ziet ervan af.

24 november 2007 – De Sint

Gelukkig dat Liv nog 2 kansen heeft om de sint te zien, want vandaag heeft ze er los doorgeslapen. Ze heeft zowat het grootste deel van de dag geslapen. Geen wonder na een vermoeiende week. Maar Bjeurn en ik hebben goed opgelet.

Nu kennen we alvast de beste plek om de sint op te wachten voor volgend jaar (nu stonden we niet zo goed). Verder was het wel grappig. Blijkbaar is de sint 5 jaar geleden in het water gesukkeld bij het uit de boot stappen. De presentator kon het niet laten om wat ferme sneren daarover te geven, best wel grappig.

De show stelde verder niet veel voor. Een piet met verschrikkelijk irritante stem schreeuwde maar in de micro en na een tijd begon ze tot ons afgrijnzen nog te zingen. Het geluid was niet zo goed geregeld en de boxen piepten verschrikkelijk.

Gelukkig maakte schepen Krist’l Strubbe met haar verschijning alles goed (toch voor de papa). De vorige schepen van financiën zit blijkbaar in de zak van zwarte piet, hij is stout geweest en moet van de roe krijgen.

Vanaf vandaag slaapt Liv in een groot bedje ipv in de draagmand van de koets. Hopelijk gaat ze daardoor wat liever in bed.

24 november 2007 – Afgelopen nacht

Ik ben zooo trots op Liv. De meetje heeft haar om 10u in bed gelegd en om 3u pas is ze terug wakker geworden!!! 5u aan een stuk geslapen en… wel 6u30 zonder eten gekunnen. En of dat al niet schoon genoeg is, is ze p s om 8u wakker geworden voor de volgende voeding. Ne primeur in LIVland maar hopelijk wel voor herhaling vatbaar. De sint zal trots zijn.

Over de Sint gesproken, die komt straks aan in Mechelen met zijn boot, en morgen op ’t werk van de mama. Ik ben al eens benieuwd of Liv zal huilen bij de heilige man en zijn knechten.

Onze pogingen voor Liv ritme bij te brengen hebben precies wel succes als Liv zolang geslapen heeft. Haar in bed krijgen da’s wel nog niet zo evident. Liv heeft het nog wat moeilijk om alleen in slaap te vallen. Dus in bed, huilen, uit bed en nog even kalmeren bij ons en op naar de volgende poging…. maar de aanhouder wint (wij deze keer).

22 november 2007 – 11 uur slaap

Even een optelsommetje gemaakt en tot de conclusie gekomen dat Liv slechts 11uur geslapen heeft op de 22e november. Veel te weinig naturlijk, en ook een beetje ne viscieuse cirkel. Want “raar maar waar”, hoe meer moe een baby is, hoe slechter hij slaapt.

We snappen ook niet goed waarom Liv zich zo verzet. Ge zou haast denken dat ze schrik heeft om te slapen zoals in Nightmare on Elmstreet .

Vandaag was ’t weer Tuurdag! We hebben hem opgezocht deze keer. Met een ander zijn speelgoed spelen is toch ook veel leuker. Liv heeft wel een half uur in Tuur zijn park gelegen en naar zijn mobiel gekeken. De speelmat ook eens uitgetest. Leuk, leuk.

De osteopatensessie was vandaag ook zwaar. Het middenrifje wat geoefend, maar in plaats van haar de beweging eigen te maken, verzet Liv zich ertegen. Zolang ze dat blijft doen komt er ook geen beterschap. Maar de osteopate ziet het nog steeds zitten, we blijven er dus voor gaan

21 november 2007 – Oh what a night

Liv in haar bed laten huilen was de oplossing toch niet, 40 minuten later schreeuwde ze nog steeds en was ze nat in ’t zweet. Dan maar gaan autorijden, na een kwartiertje terug thuis aangekomen en Liv was direct terug wakker. Dan maar terug de auto in en wat bedankingskaartjes in de bussen gaan doen. Liv bleef maar wakker (maar wel stil ;-)). Na 2u30 had Liv terug honger en waren Mechelen, Lier, Zemst en Eppegem bedeeld van kaartjes.

Mijn moto deze nacht was feitelijk “Liv, gij zijt misschien koppig, maar de mama is nog koppiger”!!! Maar toch is Liv gewonnen. Om halfdrie lag ze eerst te frazelen, daarna wenen in haar bed en ik ben bezweken. Ik heb ze maar weer bij ons in bed gepakt.

En ge moet niet denken dat deze zware nacht sporen heeft achtergelaten bij Liv (ze zit alert en vrolijk naar de mobiel te kijken en te kraaien en te lachen). Ik moet het haar nageven …. “respect”

21 november 2007 – Nieuwe tut

Liv heeft van Els (de apothekeres) een nieuw tutje gekregen. Aangezien Liv hare MAM niet wil hebben, heeft ze nu nen BIBI gekregen (ne schone roze). Els en ik hebben al een paar pogingen gedaan om Liv aan de nieuwe tut te helpen, maar tot nu toe heeft het nog geen effect gehad.

Op dit eigenste moment ligt Liv in haar bed en is ze hartverscheurend aan ’t huilen. We proberen de tips van kind en gezin uit. Laten huilen en regelmatig komen kijken en Liv even gerustststellen. Ik vrees enkel dat Liv koppiger is dan wij.

Morgen heeft Liv terug een afspraak met de osteopaat. We zullen deze eens onder haar voeten geven, want sinds Liv daar geweest is, is het gehuil er enkel maar erger op geworden 🙂

20 november 2007 – De sint en zo

Pas tegen de avond toe was Liv uitgeteld. O erdag heeft ze wel 3 uurtjes geslapen, maar dan wel pas in de koets, dus van meerusten was geen sprake. En het gekke is de Liv er ook helemaal niet moe uitzag terwijl ze toch doodop moest zijn. De oogjes waren helder en met momenten kon er zelfs ne lach vanaf. ’t is een ferme dame. Ik daarentegen kon mijn moeheid niet zo goed verbergen, Bjeurn heeft al ne shift van mij overgepakt zodat ik wat kon bijslapen. Ben ik blij dat wij met twee zijn. BAMmoederschap(Ja zo noemt dat tegenwoordig, geen Bewust Ongehuwde Moeder meer maar Bewust Alleenstaande Moeder) zou niet aan mij besteed zijn.

Ik heb vandaag wel al van enkele mensen gehoord dat kindjes na een osteopaatbezoek vaak een paar slechte dagen hebben, maar daarna zou het dan weer beter gaan. Ons meisje heeft toch nogal wat meegemaakt in haar oh-zo-korte-leventje ;-). Maar ze doet zij dat heel goed.

De Sint koopt tweedehands voor Liv. De oude man is mee met zijn tijd, hij heeft kapaza uitgepluisd en een super leuk activity center gevonden, in perfecte staat. Goed gedaan van die man!!!

Dit weekend ziet Liv de Sint voor het eerst. Ik vind het zelf al ongelooflijk spannend. Hopelijk geeft Piet haar niet de roe, of stopt hij haar niet in zijn zak, want met al dat wenen!!!

20 november 2007 – De volgende dag

Zes uur ’s morgens… ik had verwacht dat Liv wel zeker 5u aan een stuk ging slapen met die 190 ml pap in haar lijfje en de vermoeidheid van gisteren nog in haar systeem. Maar ze is terug paraat en hongerig. Wat een karakterke 🙂

19 november 2007 – Bedtijd

Tien uur ’s avonds eerste poging, Livke in bed… na een kwartier protest

Wat sussen, trekpopje nog eens laten spelen… ’t pakt niet

Terug naar de living en nog wat drinken… ondertussen wordt onze huwelijksreis naar Tenerife vastgelegd (joepie!!!)

Wenen, wenen, schreeuwen… de op schoot bij de mama, op de schouder bij de papa

Halftwaalf, we besluiten te gaan wandelen met de draagdoek… Liv valt vrij snel in slaap, bij ’t thuiskomen en in ’t bedje leggen begint Liv echter te krijsen

Op schouder bij de papa, in de wipper onder de mobiel (een kwartier dolle pret, kraaien inclusief)… ’t blijft niet duren, er klinkt geween

Flesje venkelthee proberen geven… geen succes

Gaan rijden met de auto… na een kwartier valt Liv in slaap

Liv in haar bed… wij ook

3 minuten later… Liv is terug wakker

Flesje klaarmaken en terwijl Liv schodderen in de wipper… als ’t flesje klaar is ligt Liv in ’t slaap. Terug in bed

Na 3 minuten, Liv terug wakker… fles geven en Liv drinkt 130 ml

Halfdrie s’ nachts, Liv is juist in ’t slaap gevallen in mijn armen… Ik ga ze in bed leggen, op hoop van zege 😉

Ik heb me amper bewogen en Liv is al terug klaarwakker…Liv drinkt nog 60ml terwijl ik fantaseer over de vondelingenschuif

Tien voor drie, Liv in bed… slaapwel

19 november 2007 – De osteopaat

Na een héél vermoeiende nacht, eindelijk de grote dag vandaag, bezoek aan de osteopaat. Hoewel ik er vrij sceptisch tegenover stond, verwachtte ik er toch veel van door alle positieve verhalen van kennissen. Mijn eerste indruk is alvast positief geweest. Liv zou inderdaad reflux hebben, maar verborgen reflux. De osteopate voelde dat het bovenste nekwerveltje wat geblokkeerd zat en dat het middenrif niet helemaal naar voren kon kantelen. Dit kan te wijten zijn aan een slechte houding in de baarmoeder of tijdens de bevalling en is typi ch voor refluxkindjes. Nu is het de bedoeling om de wervel terug vrij te krijgen en dat zal met enkele sessies osteopatie kunnen verholpen worden. De osteopate verzekerde me dat ze 8 op 10 kindjes kunnen helpen. Laten we hopen dat ons Liv daaronder valt. Donderdag gaan we in elk geval al terug.

Ons Liv heeft een groot deel van de sessie verschrikkelijk zitten brullen. De osteopate zei dat Liv een behoorlijk temperamentvol kindje is. Maar het blijkt wel normaal te zijn dat de kindjes huilen tijdens zo’n sessie. Tenslotte is Liv toch gekalmeerd en slapend heeft ze de praktijk verlaten. Ondertussen ligt ze toch al bijna 2uur onverstoord te slapen.

Wat is nu juist reflux? Je hebt twee soorten reflux: de gewone en verborgen reflux. Ieder kindje geeft wel eens melk terug, maar bij refluxkindjes komt het meestal terug als het al verzuurd is in de maag. Bij gewone reflux geven de kindjes vaak over of geven melk terug. Bij verborgen reflux verzuurt de melk ook in het maagje, maar het komt omhoog tot in de keel en zakt dan weer via de slokdarm. Door de verzuurde melk die in de slokdarm terecht komt, “verbrandt” de slokdarm, en geeft dit een enorm branderig gevoel. Kenmerken reflux zijn heel vaak huilen, weinig slapen, overgeven, kort na hun voeding opnieuw willen drinken (dit is om het zuur niet meer te voelen.)

18 november 2007 – Victorie

Niet te vroeg victorie gekraaid, maar toch!!! Liv is de laatste week veranderd van een huilbaby naar een vrolijk meisje met welliswaar een huiluurtje. ’t is zelfs een echt lachebekje af en toe (zeker als ze ome Tom ziet). Slaat de medicatie aan of groeit ze eruit? Geen idee maar we zijn in elk geval content.

Terwijl ik hier zit te typen hoor ik Liv haar darmen opborrelen en een dikke vette kaka leggen. Kaka doet ze precies het liefst op mijn schoot en met zoveel kracht dat niet enkel de pamper, maar ook haar boddy en haar kleedjes vuil zijn. Het leukste is nog wanneer ze er ook in slaagt mij mee vuil te maken (zeker als we dan nog eens niet thuis zijn). Liv is een echt kakamonstertje.

Vandaag hebben we met Liv naar een interieurbeurs in den Expo bezocht. Gelukkig hebben we nog geen kinderkamer want we hebben daar schoon dingskes gezien, we zouden haar rot verwennen. En Liv…die sliep maar door en door

16 november 2007 – Dropping

Alle drie op dropping. De mama en papa met de oud-scouts en Liv werd bij de moeke en de vake gedropt. Liv heeft voor de eerste keer cultuur opgesnoven bij de vernissage van René (de papa van ome Tom en eveneens keramist).

16 november 2007 – Shopaholic (deel 2)

Gelachen, geslapen, gedronken en niet veel geweend. Een succes dus. En nu hebben we genoeg winkels gezien voor lange tijd.

15 november 2007 – Shopaholic

Op zoek naar een trouwkleed heb met onze dochter al ettelijke uren in kledingwinkels gespendeerd. Het meisje is gewoon gedoemd om een shopaholic te worden. Het goede nieuws is dat na een bezoekje aan “de trade” ik mijn trouwkleed gevonden heb… Nu nog de schoenen, iets van juwelen en een vestje, dat is voor morgen. En dan hebben we nog geen kleedjes voor ons Livke zelf… En zo blijven we bezig.

Ik ben een hevige voorstander van nen tut, vooral omdat ik schrik heb dat ons Liv zou gaan duimen. Maar hoeveel we de tut ook aanbieden, Liv moet er niet van weten. Tegenwoordig hoor ik Liv echter meer en meer smakkelen, en dan betrap ik ons meisje met haar vingertjes in hare mond…en ze heeft er deugd van. Hoewel ik mijn best doe om dat vlug die vingertjes in te ruilen voor nen tut, valt de tut nog altijd niet in de smaak. Ik begin te vrezen dat wij tegen wil en dank een duimertje hebben.

14 november 2007 – Bijgeslapen

Er zijn zo van die dagen dat Liv te koppig is om te slapen n dat ze 12u aan een stuk verbeten wakker blijft ondanks alle pogingen om haar in bed te leggen, en er zijn ook dagen als vandaag. Liv heeft bijna de hele dag geslapen. Pas tegen de avond kwam er echt wat leven in onze meid. Is ze slaperig door de medicatie? Kan ze eindelijk bijslapen, nu ze minder pijn heeft? Of hebben baby’s van die dagen? Ik zou het niet weten. Even vreesden we dat Liv ’s nachts niet zou willen slapen, maar om middernacht lag ze weer goed te knorren in de slaapkamer.

We proberen stilaan wat structuur in Liv’s leven te brengen en de bedoeling zou zijn dat ze tussen acht en negen gaat slapen. Nu begint hare nacht pas vanaf middernacht, met een voeding rond 3 uur en een voeding rond 6 uur. We zullen dus nog een beetje moeten schuiven en van mijn part mag er best wel een nachtvoeding wegvallen ;-). Maar we hebben nog tijd, in januari ga ik terug werken en dan zal er wel zoiezo ritme inkomen.

Ondanks een huiluurtje heeft Liv toch ne glimlach geschonken aan haar meetje. Als beloning stelde meetje dan voor om Liv’s pamper te verversen. Daar had ze wel spijt van toen ze zag wat er in ’t pakske zat. ’t was (zoals Bjeurn het zegt) “Ne-top-vijf-pamper” (er zat dus ongelooflijk veel in). Eerst was meetje een beetje hare kluts kwijt, maar toen ze van haar grootste verbazing (en paniek) bekomen was heeft ’t ze ’t goed opgelost.

13 november 2007 – Liv en Tuur

Tuur en Elke zijn vandaag eens langsgekomen en Liv heeft haar best gedaan om op haar allercharmantst te zijn. Er kon zelfs nen gulle lach af (zie foto’s). Ligt het aan Tuur of aan zotte mama Elke die Tuur en Liv aan ’t entertainen was? Liv is in elk geval nu ook nog aan ’t nagenieten. Terwijl ik hier zit te typen zit zij naast me in de wipper te wippen, lachen, kraaien en maar aandacht te trekken. We hebben zelfs al echte gesprekjes. Jaja, die Tuur mag meer komen!!!

13 november 2007 – reflux???

Omdat Liv zoveel weent en er geen verbetering in komt (integendeel zelfs), zijn we vandaag naar de dokter gegaan. Zij denkt aan reflux. Dat zou verklaren waarom Livke zoveel wil drinken. De melk in de keel en in de maag verlicht de pijn. Het maagzuur brandt immers en dat is een pijnlijke zaak. Liv haar bedje is al schuin gezet en maandag gaan we naar de osteopaat. Voor de rest medicamentjes nemen tegen oprispingen (gaviscon) en om de pijn van de branderige reflux te verlichten (omeoprozale). En last but not least, veel liefde en aandacht.

12 november 2007 – de fles

Liv is al helemaal gewend aan de fles, eergisteren 70ml, gisteren 100ml en vandaag 140ml. Niet dat we al gaan overschakelen naar flessenvoeding, maar aangezien afkolven niet zo bijzonder veel opbrengt wouden we Liv een beetje laten wennen aan de fles zodat ze als ’t nodig is ook eens van iemand anders eten kan krijgen. Maar met borstvoeding gaan we dus nog wel door. Alvast totdat de mama terug gaat werken en liefst nog wat langer ook.

11 november 2007 – loopbuggy

We hadden al lang gezegd dat we de bugaboo eens gingen uittesten als loopbuggy. Vandaag was ’t zover. Eerst een vlak parcours uitgezocht nl. de aan de oevers van de Dijle. Dan ons Liv goed ingepakt en vertrokken. In ’t begin was ’t een beetje sukkelen. Grote wielen vanvoor en kleine vanachter of andersom. Kleine wielen vastzetten of laten zwenken? Uiteindelijk ging het best wel vlot. De bugaboo is echter geen loopbuggy maar voor sporadisch gebruik op een vlakke ondergrond en aan een gezapig tempo is het best te doen. Liv vond het allemaal best OK, ze heeft bijna de hele tijd geslapen. Een echte loopbuggy (gecombineerd met fietsaanhangwagentje) gaan we ons echter in de nabije toekomst nog eens aanschaffen.

Liv heeft daarnet tijdens het lopen geslapen en dat is ook de enige moment vandaag dat ze geslapen heeft (ondertussen is het weer midder acht en de papa is Liv aan ’t sussen). Vandaag hebben we na een dag en vooral een avond vol gehuil en gekrijs om toch eens een osteopaat te raadplegen. We staan er wel wat sceptisch tegenover maar “baat het niet, dan schaadt het niet”.

Ook gaan we stilaan proberen een slaapritueel in te voeren. Pyama aan, nog een laatste voeding en dan gaan slapen in de slaapkamer (dus niet meer in de living waar wij zitten). Wederom “baat het niet, …”

10 november 2007 – en toen ging de bel

Om 6 uur ’s morgens ging de bel, wie kon dat zijn? Misschien de sint? Maar dat zou wel heel vroeg zijn!!! Neen ’t was zatte piet Raf die al zijn moed bijeengeschaard had om aan te bellen. Hij was immers zijn huissleutel vergeten was en kon niet binnen in de merodestraat. Gelukkig konden we hem verderhelpen maar ondertussen was iedereen in huis wakker. Al een geluk dat het juist tijd was voor Liv haar volgende voeding 😉

Vanavond heeft Liv haar eerste flesje kunstvoeding gedronken. Echt vlot ging het niet, maar ze heeft toch 70 ml kunstvoeding binnen (Bekijk haar filmpje!). We hoopten dat ze daardoor ook wat langer ging slapen, maar daarmee waren we DIK MIS.

9 november 2007 – meter en bompa

’t was weer veel te lang geleden dat we meter en bompa gezien hadden. Daarom zijn we nog eens bij hen gaan lunchen. Jammer genoeg was Liv moe van de voorbije nachten en heeft ze haar schade deze namiddag ingehaald. Liv is tijdens ’t bezoekje niet zoveel wakker geweest. Maar ze heeft meter en bompa toch een stralende glimlach geschonken.

Liv begint meer en meer te lachen, echt geweldig. Ze wordt met de dag schattiger!!!

Meter en bompa zijn de trouwste lezers van Liv hare site, die stillekesaan door het grote aantal trouwe bezoekers aan ’t uitgroeien is tot een blog. Voor hen heb ik eens extra mijn best gedaan om de ontbrekende dagen aan te vullen.

PS: Meter en bompa, als je klikt op de onderlijnde woorden opent er een nieuw venster met meer informatie hierover. Bij de weetjes zijn er ook zo’n onderlijnde woorden waar je op kan klikken. Zo’n onderlijnd woord wordt ook een “link” genoemd.

8 november 2007 – de trade

Aangezien 8 december de trouw gepland is, en de bruid nog steeds geen kleren heeft zijn we met de mamie, Iris en Aurélieke naar de trade gegaan. In de voormiddag was Liv super braaf (lees: Liv sliep omdat de vorige avond en nacht vol geween nogal vermoeiend waren geweest). In de namiddag werd ze wel wakker, gelukkig dat de mamie veel met de koets heeft geschodderd en ons Livke heeft getroost. Liv heeft de trade dus niet op stelten gezet. Ik kan het dus niet op haar steken dat ik nog steeds geen trouwkleren heb gevonden.

Liv en Aurélie kunnen het al goed met elkaar vinden. Toen we de meisjes eens hebben samengezet schonken ze elkaar nen brede lach. Dat beloven grote vriendinnekes te worden.

’s avonds echter begon de vermoeidheid te spelen en hoe meer moe Liv werd, hoe harder ze begon te wenen. Tweede nacht op rij dat we Liv in ons bed nemen om zo toch maar wat slaap te krijgen. Het ouderschap kan vermoeiend zijn 😉

7 november 2007 – mmm cake

Een dag vol bezoek: tante Hilda en nonkel Raymond zijn langsgekomen. Jammer genoeg is Liv na ’t bezoek van tante Hilda en nonkel Raymond in een onbedaarlijke huilbui beland. Ik was al blij dat ik het huis even kon ontvluchten om naar de kinesist te gaan. ’s avonds zijn Marjan (meetje) en Tom (ome Tom) “onder lichte dwang” de rest van de cake komen opeten en “minder onder dwang” onze bak westmalle komen leegdrinken. Hierna volgde een vermoeiende nacht met een SCHREEUWlelijk!!

6 november 2007 – flink

Ik ben toch zoo trots op ons meisje vandaag. Liv was echt heel de dag enorm braaf. Bijna niet ge eend (dat zijn we niet gewend) en super braaf gespeeld op haar speelmat, Liv werd het maar niet beu. ’s avonds ben ik zelfs twee uur weggegaan en heb haar met een gerust gemoed kunnen achterlaten.

Liv begint zich bewust te worden van haar handjes en dan vooral van het feit dat ze die in haar mondje kan steken om dan met veel geluid lekker te smekkelen, hare wijsvinger is hare favoriet, of moet ik zeggen wijsvingers? Want ze heeft er twee en die passen beiden tegelijk in haar mondje..

Nu Liv meer en meer begint te lachen kan ze ons toch zoo charmeren. Ik was juist aan ’t sakkeren op haar omdat ze weer niet heeft doorgeslapen en me na nog geen vier uur uit ’t bed haalt (dat hadden we daarnet niet afgesproken, de afspraak met Liv was dat ze eens een nachtje ging doorslapen) en ineens schenkt ze me een stralend lachje met een bijhorend schattig geluidje. ’t is haar dus helemaal vergeven. Het doorslapen zal moeten wachten tot morgen (OK, Liv?!)

Het valt me ineens op dat ik tot de mama-club behoor. Eindeloos verhaaltjes verteld over de kleine, nog enerverender als ne verliefde puber. Check! Waaraan je de mama-club ook kan herkennen is aan het feit dat er altijd wel ergens een spijfvlek op hun kleren hangt. Check! Dit laatste geldt ook voor de papa-club, Bjeurn gaat immers ook niet altijd even vlekvrij werken 🙂

5 november 2007 – de weeg en de prikjes

In totaal al maar liefst 10 cm gegroeid en 2,4 kg bijgekomen. Met haar 58cm en 5,4 kg springt Liv naar percentiel 75. En dat terwijl ze begonnen is onder ’t gemiddelde. De mama heeft goei pap en Liv een gezonde eetlust.

Liv heeft ook haar eerste prikjes gekregen en daarbij ook haar eerste trauma. Het moet serieus veel pijn gedaan hebben want Liv krijstte als een katje en haar hoofd zag zo rood als een tomaat. Mijn moederhart brak bij het zijn van zoveel leed en drama. Thuis aangekomen was Liv nog steeds niet op haar positieve. Zelfs na een poepsnoepje (ieuw!!), bleef ze maar jammeren. We hebben haar dan maar eens extra verwend en gedompeld in een bad vol liefde.

Na de prik wou ik Liv eens verwennen met een leuk speeltje, maar alles in de babywinkel zag er zo leuk uit dat ik niet kon kiezen en dan maar niets gekocht heb. Maar binnenkort komt de Sint en die brave man zal wel iets leuks voor haar brengen.

4 november 2007 – De papa is terug

Het is weer voorbij gevlogen, de papa is al terug. Vandaag hebben we er nog even van geprofiteerd en is Ann op bezoek gekomen, ’t was weer een gezellig vrouwenonderonsje. Liv heeft een heleboel schoon kleedjes gekregen van Ann. Niet te verwonderen want Ann kent er wat van, in februari opent ze haar eigen Monique Stam in Lier. (Al even reclame maken!!!)

En daarna was de papa al terug. Hij had zijn vrouwen gemist en had zelf fleecen wantjes mee voor Liv.

Om de avond in mineur af te sluiten is er nog een KV-supporter na de match tegen onze (geparkeerde) auto gereden en is de linkerflank vernield. Gelukkig dat we vlak aan de politie wonen en zo dus de nodige getuigen hadden. Anders was die man waarschijnlijk doorgereden zonder iets te zeggen. Beter een goede buur, …

3 november 2007 – De schone slaapster is terug wakker

Tot mijn grote opluchting is Liv terug wakker, ik miste mijn meisje al. Zo slapen, slapen is wel eens gemakkelijk maar toch niet zo gezellig.

Met de moeke ’t stad ingetrokken en nog eens een poging gewaagd om een nieuwe trouwoutfit te zoeken. Moeke heeft een regenjas gekocht maar de zoektocht naar trouwkleren begint hoe langer hoe meer op een queeste te gelijken.

2 november 2007 – Slapen, slapen, slapen …

Gisteren oh zo koppig wakker gebleven, vandaag zoa s verwacht veel geslapen. Straffer nog, ons Livke heeft enkel haar ogen open gedaan en haar kweek opengezet om eten te krijgen. Vandaag zijn we Liv haar grootouders, oma en opa, gaan bezoeken. Zodat zij hun 4e achterkleinkind ook eens konden vastpakken.

2 november 2007 – Doorgeslapen?

Misschien is het goed om allereerst doorslapen te definiëren. Onder doorslapen versta ik 6u aan één stuk slapen. Liv is vanmorgen om 4u wakker geworden dus een half uurtje te weinig om van doorslapen te spreken. Wat niet wil zeggen dat ik niet content ben hoor. Dit bijna doorslapen mag gerust meer gebeuren

1 november 2007 – Liv op haar best

Het vrouwendagje was een echt succes. Om 10u stonden we paraat bij de moeke om heerlijk te brunchen met alles erop en eraan, ook champagne (lees schuimwijn) natuurlijk.
1 november is ook de dag waarop we opa Luc nog eens extra herdenken, Livke is vandaag mee naar het kerkhof gegaan. Het drong haar nog niet echt door wat we daar deden, maar de anekdotes en verhalen over haar opa Luc zal ze zeker nog veel te horen krijgen.
In de sauna was Liv helemaal op haar best!!! Ze heeft gelachen, gefrazeld (brabbelen) gekraaid, gegrepen, gekeken naar de lichtjes. Meetje Marjan en de moeke hebben mogen zien dat Livke ook een andere kant heeft als de slapende, wenende of drinkende. Wel moet ik er eerlijk bijzeggen dat Liv vooral vrolijk en blij was bij de mama. Liv heeft tochwel een beetje verlatingsangst en hecht nogal aan de mama. Toch was het een topdag, Liv was super ontspannen, alert en vrolijk.
Liv heeft vandaag ook een record gebroken, het kind is 13u aan een stuk wakker geweest. Vond ze het nu zoo leuk dat ze niet wou slapen? Wou ze perse de €16 inkomgeld (zie beneden) eruit halen? ….Slapen deed ze pas om 22u30 in de auto op weg naar Mechelen. Nu hoopt de mama natuurlijk op een nachtje doorslapen. Spannend.

1 november 2007 – ergernissen van de borstvoedende vrouw

Sauna ’t mineraal heeft slechte punten gescoord. Voor Liv moesten we €16 inkomgeld betalen. Dat vind ik persoonlijk wel veel voor een kindje dat geen gebruik maakt van de sauna’s, het zwembad, de stoelen…. In de sauna zelf zeiden ze dat we dat geld moesten betalen omdat de kindjes wenen en zo voor overlast zorgen. Maar mensen die hun gsm meenemen en zo anderen storen, mensen die stoelen bezet houden met hun handdoek en er nooit op zitten zorgen toch ook voor overlast, zij moeten toch ook geen €16 extra betalen!!!
In elk geval €16 vind ik gewoon buiten proportie en ongelooflijk klantonvriendelijk. Het volgende saunabezoek zal elders plaatsvinden.

31 oktober 2007

Vrouwen aan de macht!!! De papa is op skivakantie vertrokken, dus Liv en de mama gaan er een echte vrouwenweek van maken. Vandaag ER aan ’t kijken op tv met een grote zak chips erbij. Morgen brunch met meetje Marjan en de moeke gevolgd door een sauna-namiddag. Hopelijk heeft Livke er ook zin in en zal ze het sauna-complex niet op stelten zetten met haar luide stem.

30 oktober 2007

Liv is vandaag weer een maandje ouder, 2 maand, proficiat Livke!!! Of Liv kan lachen, frazelen, …. valt te discussieren. Soms zeggen we van wel, en soms denken we dat het allemaal toch niet zo bewust is. Feit is dat het er toch meer en meer op begint te trekken. Wat ze al kan kunnen jullie zien op het nieuwe filmke.

28 oktober 2007

Dag twee van het gastronomisch weekend. Taart eten voor de verjaardag van neefje Jens en wederom gaan eten op het scoutsrestaurant. Om zo te kunnen blijven eten moet er ook gesport worden. Nu gaan de mama en de papa telkens apart lopen. Volgende keer gaan we de koets is uittesten in afwachting tot de aankoop van onze loopbuggy. Benieuwd of onze koets “loop-proof” is.

Een nieuw filmpje staat online, Liv in bad (en ze is er niet graag bij), g filmd zonder medeweten van de mama. Hoe doe je dat? Zo stiekem filmen? Zeggen dat je foto’s aan het trekken bent! Slim gezien van de papa.

27 oktober 2007

Gastronomisch weekend, in de namiddag een nieuwe koffiebar in Mechelen gaan uittesten en daar een heerlijk speculaas-ijsje met banaan gegeten. ’s avonds de scouts gesponsord en in ’t scoutsrestaurant gaan eten. Liv heeft het een beetje uitgehangen, de degoutantste pamper ooit geprepareerd, alhoewel we ons al expert pamper-verversen mogen noemen waren we toch nog serieus onder de indruk van de aangerichte schade. Hoewel Liv niet in haar beste bui was, stonden de vrienden toch in de rij om haar te entertainen!! En ze deden dat goed, de mama en de papa keken en zagen dat het goed was. Zo is het gemakkelijk om een kindje mee op restaurant te nemen als de anderen ze weer in slaap wiegen bij een huilbui.

Een uur langer slapen? Mispoes! Liv kon er precies niet aan uit, daarom werd ze twee keer wakker om 3u. Een keer op het “oud uur” en een uurtje later nog eens om 3u “nieuw uur”, hierna had ze haar gewoon ritme weer terug gevonden.

Er zijn twee nieuwe filmpjes toegevoegd. Liv haar lijfliedje “isn’t she lovely/LIVely” en Liv haar lievelingsliedje “vrouwtje theelepel”. Kandidaat baby-sitters zullen “Vrouwtje theelepel” wel van buiten moeten kennen, want dat hoort ze graag. Ook zijn we er werk van aan het maken om eens nieuwe thuisfilmpjes te draaien en op de site te zetten, wij houden u op de hoogte.

26 oktober 2007

Geen twijfel mogelijk, ons Liv kan mooi lachen!!! Deze voormiddag hebben we leuk gespeeld en was ’t dolle pret met Liv en de mama. Deze namiddag was echter niet zo leuk. Bij de kinesist aangekomen zette Liv haar keel weer eens open. Katrien de kinesist dacht waarschijnlijk “Oh neen, daar is Annelies weer met haren blijter”. Gelukkig liet ze dat toch niet merken en probeerde ze tijdens de buikspieroefeningen door Liv te sussen. Maar aangezien Livke niet veel van een tutje moet weten, is dat ook geen gemakkelijke opdracht. En het is dan ook jammer genoeg niet gelukt om Liv stil te krijgen. Het is weer één dan die dagen dat Liv wel héél de dag (en de nacht) door zou willen eten bij de mama.

Wat de nachten betreft, Liv laat nooit meer dan 4u tussen de voedingen en na een voeding wil ze ook niet altijd even graag terug in haar eigen bedje. Maar nu ze al wat groter is kunnen we er ook al meer van genieten om haar bij ons in bed te nemen (Ja, we weten het, dat is uit den boze voor kind en gezin). Toen Livke kleiner was hadden we zoveel schrik dat we op haar zouden rollen, of dat ze onder het donsdeken terecht zou komen, maar nu kunnen we er al veel meer van genieten. Zo heeft Livke gisteren ook een deel van de nacht op de borst van de papa geslapen. Niet zo comfortabel en niet zo goed voor de nachtrust, maar wel héél gezellig.

25 oktober 2007

Met sommige kinderen kan je ook nergens komen!!!! Bij Liv is ’t juist omgekeerd. Ga ermee weg en ze is zo braaf als een engeltje, terwijl de volumeknop thuis wel wat hoger staat. Tijdens de koffieklets met Elke en Tuur was Liv weer een voordbeeldkindje. ’s avonds zijn we met het hele gezinneke op restaurant gegaan en tegen alle verwachtingen in heeft ons meisje geen kik gegeven. (Normaal heeft ze ’s avonds toch wel een huiluurtje). Daarmee hebben we ook de “Globo restobar” op de Wollemarkt eens kunnen uittesten. Waarom zetten we dit er nu specifiek bij? Omdat het nen aanrader is!!

24 oktober 2007 – Schoenen enzo

Dat ons Liv een meisje is, valt al duidelijk te zien aan haar (overigens uitgebreide) kleerkast. Vandaag heeft ze van tante Loesje nog een pronkstuk gekregen nl. haar eerste roze adidas-kes in maat 20 (voorlopig kunnen we er enkel nog maar naar kijken, maar zelfs dat is al leuk).

Liv heeft zich ook nog eens van haar mooiste ant laten zien op den egemin, wakker en niet aan het wenen. Toch leuk, zo’n modelkindje komen showen. Dat heeft ons Liv in elk geval al goed door. Voor de buitenwereld steeds haar mooiste kantje laten zien 😉

23 oktober 2007

Kathleen van kind en gezin is vandaag voor de laatste keer langsgeweest. Liv is nog is op de weegschaal gezet en weegt al 4,73kg. Hiermee is ze op percentiel 50 beland. Ik vertelde ook aan Kathleen dat Livke zichzelf moeilijk kan bezig houden en ’t liefste de hele dag gepakt wordt. Haar troost was dat kindjes die snel verveeld zijn dikwijls intelligente kindjes blijken te zijn. Dus als ons Liv weer eens huilt van verveling houden we ons daaraan vast.

22 oktober 2007

Hoe zit het nu met de zwangerschapsvergiftiging bij een volgende zwangerschap? Een verhoogde kans is er nog steeds, maar het goede nieuws is dat een eventuele volgende zwangerschapsvergiftiging minder uitgesproken zal zijn en pas later in de zwangerschap zal voorkomen, dus na week 35. Het risico is dus veel minder, maar de voeten zullen waarschijnlijk wel terug opzwellen 😦

Onze trouw is opnieuw ingepland, 8 december is het zover. Een bruidsmeisje is alvast gevonden. Voor Livke zal het niet moeilijk zijn om een gepaste outfit te vinden, babykleedjes zijn toch zoo schattig. Bjeurn was zo slim om een outfit te kiezen die hij nu ook nog kan dragen. Maar dan de mama, dat wordt moeilijk…de wintermode is dit jaar nogal somber: bruin, grijs, zwart… Dit wordt een grotere uitdaging als het kleed voor een hoogzwangere bruid.

21 oktober 2007

Zoals wel te verwachten was na al dat gefuif, vandaag een rustig dagje. Bjeurn is er door ongelukkig toeval ook vroeg uitgemoeten. Even zonder Liv naar de bakker om hem te verrassen met koffiekoeken was niet zo’n goed idee. Murphy was van de partij, Liv is wakker geworden en heeft Bjeurn uit bed geschreeuwd. Toch niet zo’n geslaagde verrassing dus.

20 oktober 2007

Dit weekend was een echt feestweekend. Op ’t verrassingsfeestje van Loes ging Liv naar de moeke, maar vandaag mocht ze mee. ’t was immers het 30-jarigenfeestje van de papa en tante Iris. Zoals het voor een fuif hoort was Livke mooi opgetut: kleedje aan, speltje in het haar en botjes aan. Liv was onweerstaanbaar!!! Op de fuif was Liv héél de tijd samen met nichtje Aurélie: samen drinken, samen mensen charmeren en samen slapen. Ze waren de jongsten van de fuif maar fuiven kunnen ze al: als eerste waren ze binnen en als laatste kwamen ze buiten. De eerste basis voor een diepe vriendschap is alvast gelegd.

Om halfzes was onze pijp uit, de mama en de papa waren moe en Liv terug wakker. De overschot van de cava hebben we in de koets geladen en zo zijn we met luid geklingel van flessen naar de auto gestapt. De politiemannen die op de parking stonden voor de wodka-actie moeten hun ogen ook wel gefronst hebben en het hunne ervan gedacht. Maar ’t was al laat/vroeg, hunne shift zat er blijkbaar op en blazen moesten we toch niet doen. (Even terzijde voor de geschokte lezer: blazen zou zeker geen problemen hebben opgeleverd. We moeten het goede voorbeeld geven voor onze dochter hé)

19 oktober 2007

Tante Snoesje verjaart!!! en vandaag was het verrassingsfeestje. Mooie gelegenheid om Liv eens toe te vertrouwen aan de moeke en ome Wout. Om 19u werden we bij Loes en Tom verwacht… na 20u kwamen we daar eindelijk aan. Hoewel ’t héél leuk was om er eens tussenuit te zijn was het toch moeilijk voor moeder en dochter. Maar ja, alle begin is moeilijk zeker. Toen de mama haar borsten teveel begonnen tintelen zijn we Livke dan maar gaan ophalen.

18 oktober 2007

Het huishouden loopt niet meer op rolletjes. Eten wordt nog gemaakt, de was wordt nog gedaan, ’t is vrij opgeruimd maar de strijk stapelt zich op, er moet d ingend nog eens met nat worden gekuist en de kleerkast moet eens grondig uitgemest worden. In Liv haar huilige periode kwam ik er gewoon niet toe en nu ze weer vrolijk is doe ik liever andere dingen: eens op stap gaan, met haar spelen ….En om het goed te praten hou ik altijd Bjeurn zijn stelling in mijn achterhoofd “beter een opgeruimde mama, dan een opgeruimd huis”. MAAR morgen is ’t zover, grote kuis!!! (Nu ’t op internet staat, kan ik er niet meer onderuit!)

Liv begint meer en meer te lachen. Het telt nog niet mee als eerste lachjes omdat ze nog altijd gekoppeld aan eten zijn. Enkele nachten geleden spotte ik bij het wisselen van borst een gelukzalige glimlach, net alsof ons meisje “high” was van de melk. Verleden nacht was er zelfs geluid bij een nachtelijke lach en vandaag na het eten was Liv een kwartier in een melkroes met melklach. Goed spul blijkbaar.

Dat ons Liv goed groeit wist ik al. Ze wordt gewogen door kind en gezin en er is al een hele lading kleedjes te klein. Maar niets is zo confronterend als een baby van 1 week. Ik kwam vandaag Nico van “de nayer” met zijn vrouw en 1 week oude zoon tegen. Dat was ieniemienie, niet te doen. Liv was echt ne reus daartegenover. 🙂

16 oktober 2007

We herkennen onze eigen dochter niet meer. Het schreeuwlelijk van de laatste dagen (weken) is weer opengebloeid tot een lief, goedgemutst prinsesje. Onze meid heeft vanacht héél goed geslapen (van 4u30 tot 10u30 zelfs geen voeding nodig gehad). Ze drinkt ook opmerkelijk beter en meer EN ze is weer vrolijk !!! De “Omeprozale” blijft voorlopig nog even in de kast staan, wegens “niet nodig”. Was het dan toch een groeispurt waar onze meid last van had? In elk geval zullen we hout vasthouden en hopen dat dit zo blijft.

Het was weer een mooie dag vandaag en Liv en de mama zijn samen met Elke en Tuur op stap geweest. Een terraske gedaan, zalig dat dat midden oktober nog mogelijk is. Tuur was echt super braaf en ons Livke ook, maar zij heeft wel héél de namiddag geslapen. Zoals het hoort voor twee prille mama’s hebben we gans de namiddag getetterd over het wel en wee van onze schatjes.

15 oktober 2007

Héhé gisteren misschien een beetje te voorbarig en positief geweest. De voorbije nacht was lang en heb ik voornamelijk met Liv in de zetel doorgebracht. Deze morgen was Livke ook weer droevig (klinkt wat mooier). Uit pure miserie het huishouden laten liggen en ’t stad ingetrokken met de draagdoek. Ik ben naar de bib babylectuur gaan halen, misschien vind ik daar de gouden tip in ;-). En ik heb mezelf ook eens getrakteerd op ne lekkeren ijs. Ik kwam Elke Janssens in ’t stad tegen met haar tweeling, hoe ze dat doet is me een raadsel, chapeau.

Liv heeft vandaag wel goed gedronken, dus ik ben vol goede hoop voor de nacht.

Vanaf morgenavond proberen we weer iets nieuws en dan gaat Liv aan de “Omeprozale”. Na de vorige pogingen die geen effect lijken te hebben (venkelthee laten drinken, gaviscon toedienen, venkeldruppels 3* per dag, aangepast menu voor de mama tegen de krampjes, meer aanleggen om melkproductie op gang te krijgen, stoppen met drinken van koemelk) hopen we dat dit lukt want onze inspiratie geraakt uitgeput.

Maar het is niet allemaal kommer en kwel, we hebben nog altijd ons geheime wapen “de draagdoek”. En als Liv even vergeet te wenen is ze zo’n schatje. En als ze dan wel weent kan ze zo’n lief pruillipje trekken :-).

Ik ga nu het eerste deel van de nacht inzetten, Liv is mooi aan het knorren.

14 oktober 2007

We denken dat we de oorzaak van Liv’s huilbuien hebben gevonden, nl. te weinig melk. Aangezien de mama geen flessenvoeding wil bijgeven is er maar één oplossing en dit is de baby meer aanleggen. Liv heeft vandaag een groot deel van de dag gedronken, nog een groter deel geslapen en bij a niet geweend. Dit gaat de goede kant uit.

Liv’s eerste foto-album is bijna klaar. Ne groten album, al bijna helemaal vol met Liv’s eerste 2 weken. Als de mama en papa zo voortdoen zal ’t appartementje snel te klein zijn 😉

13 oktober 2007

Welkom in de echte wereld, Liv!!!… Vandaag niet enkel “Oh” en “Ah”. Liv en de Bjeurn zijn slachtoffer geworden van verkeersagressie. Een Johny in cabrio reed hen eerst bijna van de weg. Toen Bjeurn achterom keek naar die auto, reed de cabrio achteruit en begon hen dan nog uit te schelden. Maar wees gerust Liv, bij de papa ben je veilig.

Liv heeft voor de verandering nog eens veel geweend vandaag. Venkeldruppels, Gaviscon blijken geen baat te hebben. De mama heeft kolen, pikant, ajuinen, prei, … al uit haar menu geschrapt en nu gaat ze proberen ook melk te schrappen. Op hoop van zege.

Joke vertelde laatst dat prematuurtjes vaak braaf zijn tot de moment dat ze eigenlijk moesten geboren worden en dat ze vanaf dan lastig worden. Lijkt een rare stelling, maar bij Liv klopt het wel. 4 weken een voorbeeldbaby en daarna meer en meer beginnen wenen.

Maar ja … even afwachten en morgen weer een nieuwe dag, hopelijk opstaan met de lach. 🙂

12 oktober 2007

Liv moet vandaag gewoon op haar schattigst zijn. Toen Liv met de mama op stap ging klonkt het overal van “Oh” en “Ah”, in de apotheker en bakker werd ze bewonderd en er kwamen zelfs enkele schoolmeisjes zeggen dat Liv zo klein en zo schattig was. De mama natuurlijk super trots.

Het was vandaag een drukke dag voor Liv. Bezoek van de tantjes (als je heb kent weet je dat dat héél vermoeiend kan zijn want die kunnen nogal tetteren. En ’s avonds bezoek van Leo en Mick. Maar Liv heeft er iets op gevonden. Als ze het bezoek beu is zet ze haar keel eens goed open en dat blijkt heel effectief om het bezoek naar huis te sturen, gisteren is dat ook al gelukt 😉

’s avonds hebben we ook nog eens geprobeerd om Liv mamasmelk van de fles te laten drinken. En wonderwel lukte dat direct. ’t was een geweldige ervaring voor Liv en de papa. Nu Liv dit ook kan, heeft de mama weer wat meer vrijheid. Babysitters mogen zich aanmelden ;-).

11 oktober 2007

De mama is vandaag oefeningen gaan doen bij de kinesist, en Liv … keek ernaar vanuit de armen van de kinesist. Zo moet je dat doen, je krijst héél de praktijk bij elkaar tot je eindelijk uit die saaie draagmand gepakt wordt.

De mama moet toch nog wat handiger worden. Vlug even langs de GB dacht ze. In de GB is de koets ineengeklapt (wees gerust … niet met Livke erin) en heeft mama haar portemonee aan de kassa laten liggen door al de commotie. Maar eind goed, al goed.

Joke en Wouter zijn ’s avonds nog op bezoek geweest, Liv is weeral goed verwend. Een knisperboekje, een muts, pelsen botjes en een knisperegel. En dat ALLEMAAL voor Liv. De mama vond het ook geweldig, want zij heeft van de papa al het verbod gekregen om nog iets voor Liv te kopen, hij vindt dat mama zich teveel laat gaan ;-).

Joke en Wouter zijn uiteindelijk maar naar huis gegaan toen Liv weer haar keel open zette. De papa heeft nog vanalles geprobeerd in de anti-krampjeshouding, maar het mocht niet baten.

10 oktober 2007

Primeur, Liv zat in de wipper onder de speelboog en ze heeft heel de tijd tegen de beestjes geslagen. Toeval leek het toch niet te zijn want ze bleef maar meppen en keek ook zo geconcentreerd naar de beestjes. Ze heeft dus weer vooruitgang gemaakt. Volgens de mama is Liv motorisch heel straf en zal ze ook snel stappen. Al een zware druk op Liv haar schouders dus.

8 oktober 2007

Een baby wordt beschouwd als een huilbaby als hij meer dan 3 uur per dag weent. Liv is zeker geen huilbaby, integend el, maar vandaag is ze toch genomineerd voor de prijs “huilbaby van de dag”. Bij kind en gezin heeft ze héél de tijd geweend. Zo luid dat ik de dokter en de verpleegster amper kon verstaan en zo hartverscheurend dat de mensen vroegen of ze een pijnlijke vacinatie had gekregen bij de dokter. Om huilertjes stil te krijgen, zou een draagdoek ideaal zijn, dit hebben we dan maar even uitgetest voor het winkelen in de carrefour … en inderdaad, een voorbeeldig kindeke.

Resultaat van de weeg 4,140kg en 54cm

Liv haar bewegingen worden gecontroleerder, precies een robotje, nog een beetje houterig. Ze grijpt ook al naar mama’s haar, kettingen… Grappig is ook dat ze zonder het te willen haar tut soms uit haar mond trekt doordat ze aan haar tutlintje zit te prullen.

7 oktober 2007

Na een korte nacht vroeg uit de veren voor een uitstapje naar de zoo met Egemin. ’s morgens om 8u30 stonden we al klaar in de zoo voor een ontbijt en daarna volgde zoo-bezoek en zeeleeuwenshow. Livke heeft van deze uitstap niet veel gemerkt, want in de draagdoek was het zo knus dat ze er heel de tijd in geslapen heeft. In de namiddag zijn we met de mamie een toertje gaan doen in de wijk om te stoefen met ons Livke en daarna gaan eten bij de moeke. Drukke en lange dag!!!

Liv wordt met de dag alerter en ze is ook meer wakker. Op haar heldere momenten kan ze al goed volgen met haar oogjes. Ook heeft ze ontdekt dat het leuk is om aan het haar van de mama te trekken. Nu zijn we volop aan het wachten op de eerste bewuste glimlach. Doorslapen is nog niet aan de orde, maar aangezien de mama nog tot eind december thuis is, krijgt Livke nog wat respijt.

5 oktober 2007

Krampjes voorbij, ons engeltje is terug.

Hoewel het al oktober is, was het een zomerse dag voor ons. Vanmiddag een terrasje gedaan met tante Marieke en ’s avonds een BBQ met de BIMmers (de klasgenoten van de mama in ’t middelbaar). En ons Liv is verwend geweest. Een muts gekregen van tante Marieke, Kleertjes, tutters en een eendje van de BIMmers. Uit naam van Liv “Bedankt”

4 oktober 2007

Vandaag was een zalig dagje. Liv aan de Gaviscon en de mama aan de venkelthee, dat bleek te werken. We hebben eens goed uitgeslapen want dat hadden we beide nodig en zijn daarna op stap gegaan. “Liv’s and mama’s Day of Fun”. Maar ’s avonds sloeg het noodlot toe. Heerlijke bloemkoolsoep gegeten (Wel 3 porties), totaal niet aan denkend dat dat slecht is voor de krampjes. Liv heeft hier dus echt last van gehad, We hebben ze goed moeten vertroetelen. Hopelijk werkt de bloemkool snel uit en doet de venkel weer zijn werk. Volgende keer denken we wel twee keer na bij wat we eten.

2 oktober 2007

Op controle geweest bij de pediator. Liv woog vandaag 3,914 kg en de meetlat stond op 53,5 cm. De pediator denkt dat Liv last heeft van krampjes en dat ze daardoor zoveel weent de laatste tijd. Om deze krampjes te verhelpen heeft hij 3 dingen voorgesteld. Voorstel 1: Liv venkelthee geven. Voorstel 2: Gaviscon toedienen. Indien de vorige twee niet helpen, voorstel 3: medicijnen toedienen.

Vanavond zijn we begonnen aan de venkelthee. Toen Liv lastig werd stond de papa paraat met een papfles venkelthee. Amai, amai, dat hebben we geweten (en de buren ook). Liv lust dus geen venkelthee, niet warm en niet koud. Morgen beginnen aan stap 2. En de pot venkelthee?…die zal voor de mama zijn, baat het niet, dan schaadt het niet.

1 oktober 2007

Onrust in LIV-land. Sprongetjes, niet genoeg melk, krampjes … hoe het komt weten we niet, maar Liv heeft het lastig. 10 minuten na de voeding is ze alweer klaar voor de volgende, het liefst zou ze gewoon héél de dag en nacht bij de mama aan de borst liggen. Maar daar is die mama het dan weer niet mee eens.

30 september 2007

Onze kleine meid is vandaag één maand geworden, hip hip hoera!!!

Naar jaarlijkse gewoonte hebben we vandaag met “De Leuke Bende” de Ekiden gelopen. De Leuke Bende was wel lichtjes gewijzigd, Annelies en Wouter mogen niet lopen. Annelies niet van de dokter en Wouter niet van zijn trainer. Gelukkig waren Maja en Cel paraat als invallers. Annelies en Liv hebben dan maar “De Leuke Supportersploeg” opgericht. Na een frisse pint en voor Liv ne lauwe melk, moe en voldaan naar huis. Thuis gekomen heeft Livke toch haar klopke gekregen. Ontroostbaar was ze, maar gelukkig kunnen een goei portie liefde, lichaamswarmte en een goed gevulde borst wonderen doen.

29 september 2007

De site is uitgebreid met “Weetjes” (Voor de computerleken, klik bovenaan op nummer 06)

27 september 2007

Het was al even geleden, maar nu heeft ons Liv het weer geflikt. De mama haar rok, nieuwe schoenen en nieuwe trui helemaal volgepoept. Even druk zetten en zo ver mogelijk spuiten en bingo dacht ze bij zichzelf.

Onze agenda is tegenwoordig druk gevuld met bezoekjes, uitjes, doktervisites, kind&gezin, … verveling kennen we niet. Vanavond Livs eerste verkleedpartijtje, voor de oud-scouts moeten we verkleed zijn als het eiland. Liv gaat alvast als Lesley (een Furby-achtige knuffel)

26 september 2007

Deze datum staat in vette letters in onze agenda, dit is namelijk de dag dat ons Liv is uitgerekend.

25 september 2007

Liv is bezig aan een groot inhaalmaneuver, de weegschaal stond vandaag op 3,68 kg. Dus 600 gram bijgekomen op 12 dagen, terwijl het gemiddelde 150a200 gram per week is. Sebiet haalt ze haar nichtje Aurélieke nog in. Ook heeft Kathleen van Kind en gezin ook de gehoortest afgenomen, en alles was picobello in orde. Liv is geen zorgenkindje meer 🙂

23 september 2007

Nog eens goed geprofiteerd van ’t goede weer op een zalige lazy sunday. Eerst naar de sauna en daarna naar Annick en Marc. Iedereen is weer opgekikkerd en de zware nachten zijn weer even gecompenseerd. Vanaf morgen moet de papa terug gaan werken, dat zal aanpassen zijn voor ons allen. Zijn vrouwen zullen hem missen.

21 september 2007

Vandaag hebben we koopjes gedaan. Een wipper gekocht op Kapaza en een schattig overgooiertje voor Liv in een 2e handswinkelje. Ons appartementje staat weer wat voller, maar onze meid heeft de wipper wel al uitgetest en goed bevonden.

Ongelooflijk wat ons Liv al allemaal kan. Haar nekje is al ongelooflijk gespierd en ze kan vanuit buiklig haar hoofdje draaien en opheffen. Vandaag op het speeltapijt was ze zo gefascineerd en greep ze zelfs naar de ringen. Volgens mij is onze meid ongelooflijk slim en behendig. Tja … eigen kind schoon kind zekerst.

19 september 2007

Heidi, Evelien en Tinne zijn vandaag op bezoek geweest, Livke heeft bij iedereen in de armen gelegen en zaaalig genoten van al die aandacht. De ouders waren echter niet zo voorbeeldig, voor de zoveelste keer weer vergeten suikerbonen mee te geven. Heidi, Katrien, Lander, Anais, Lutje, Marieke, Emmanuel, Cel, jullie hebben nog suikerbonen van ons tegoed. Als we nog anderen vergeten zijn, aarzel maar niet om ons erop te wijzen, want het schaamrood staat op onze wangen.

18 september 2007

Tijd voor een beetje cultuur, met ons kersverse gezinnetje naar de expo van Leonardo Da Vinci. Liv is toch zo’n gemakkelijk meisje, uren braaf geweest, tot de borst lonkte.

De moeke heeft op ebay een bedje gekocht voor Liv en wij kunnen natuurlijk niet achterblijven. kapaza eens doorgelicht en normaalgezien hebben we binnenkort een wipper. Nu nog een fietskar/jogger vinden, maar dat is al een grotere uitdaging.

16 s ptember 2007

De voorbije dagen goed geprofiteerd van ’t schoon weer, gisteren gaan supporteren voor de egemin-collega’s voor de business trio triatlon en vandaag voor de papa die na lange tijd zijn loopschoenen nog eens heeft aangetrokken.

De nachten verlopen tegenwoordig al een pak rustiger, doorslapen is er nog niet bij, maar Liv laat wel het blijtconcert na de voeding achterwege.

14 september 2007

Het is echt waar, dat je eigen kind het mooiste is van de hele wereld. Het liefst zou ik de ganse dag door paraderen met ons Livke. Vandaag ons Liv gaan showen op den egemin. Livke heeft zich als een ongelooflijk braaf babytje gedragen: slapen en schattig wezen. Maar dit is slechts één kant van Liv. Haar andere kant komt enkel ’s nachts van 11 tot 5 boven, dan verandert ons schattig meisje in een schreewlelijk dat enkel zwijgt tijdens de borstvoeding of als ze mee met de mama en papa in bed mag.

14 september is ook de verjaardag van meetje Marjan, de arme stumperd was snipverkouden en heeft ons Livke niet kunnen vastpakken, maar ze heeft wel de koets morgen duwen 😉

13 september 2007

Eerste bezoek van kind en gezin, “de weeg”. Liv weegt terug 3,06 kg en dat is prima. Haar hoofdje is ook al gegroeid, dus goed op schema. Gisteren nog een avondwandeling gemaakt in de draagdoek, goed bevallen voor de papa en Liv. Op de vismarkt kwamen we ook Miro (een week voor Liv geboren) tegen met papa Gerd en mama Katrien. Hopelijk worden die 2 later grote speelkameraden, hun eerste afspraakje wordt alvast vastgelegd van zodra ze hun hoofdje kunnen rechthouden.

12 september 2007

Het leven met een kleintje is een hele aanpassing. Eer iedereen in huis is aangekleed, gewassen en heeft gegeten is al een groot deel van de voormiddag voorbij. Als we op stap gaan, is het een gesleur met pakken, zakken, maxi-cosi’s, …. met als gevolg dat mama’s handtas is blijven liggen bij de mamie en Livke haar muts spoorloos verdwenen. Blijkbaar zijn we ook een beetje overbezorgd, vandaag een overbodig bezoek gebracht aan de pediator. Ons Liv is kerngezond.

9 september 2007

Ons Liv slaapt liever bij de mama en de papa in bed dan in haar eigen bed. We kunnen het haar ook niet kwalijk nemen en vinden het stiekem ook wel super gezellig. Nonkel Jean is ondertussen ook verlost van zijn baby-angst na de quality-time met Liv. Bij de moeke heeft Liv ook het grote bed eens uitgetest. Kijk maar bij de foto’s, die illustreren alles.

8 september 2007

Een dagje met ons gloednieuwe gezinnetje, allereest nog wat kleedjes voor Liv gaan kopen, zo’n babytje maakt echt wel veel vuil en aangezien we een grote baby verwacht hadden, lagen er niet veel kleine kleertjes in de kast. Het geven van het badje is nog een echte uitdaging, maar in pampers verversen en kleedjes vervangen worden we echt al handig.

7 september 2007

JOEPIE-DE-POEPIE, ons Liv is thuis. Ongelooflijk hoe snel het allemaal is gegaan. ’t is een echt vechtertje, onze meid. Bij wijze van doop heeft ons Livke al 2 outfits/1 matrasbeschermer/1 tetradoek/de kleren van de mama volgeplast/gepiest/gesmost. Maar ze is toch zooo schattig!!!

6 september 2007

De pediator keek … en zag dat het goed was. Livke is vanmorgen in haar couveusebrancard aangekomen in Mechelen. De pediator heeft haar al onderzocht en ons Liv mag naar huis zodra haar bilirubinegehalte op peil is. Dit is niets ernstig en komt bij veel baby’s voor. Livke ziet een beetje geel door een te hoog bilirubinegehalte. Daardoor moet ze nog even onder de blauwe lamp liggen. 90% kans dat ons Liv morgen naar huis mag. Ondertussen (tussen 2 borstvoedingen op de materniteit door) in een sneltempo alles nog in orde brengen. Kinderwagen ophalen, wiegje opdekken, lakens/pampers/verzorging producten kopen. Allemaal niet zo evident als je nog niet thuis bent in heel dat babygedoe.

5 september 2007

Ons Livke is volledig losgekoppeld. De laatste katheders en de neussonde zijn eindelijk verwijderd. Nu doet ze het allemaal zelf: ademen en enkel nog eten van mama’s borst. En nu het meest geweldige nieuws, ons Livke komt al dichter naar huis, morgenvroeg wordt ze overgebracht naar het ziekenhuis in Mechelen en dan kan het heel vlug gaan.

3 september 2007

Weeral goed nieuws, niet enkel kan ons Livke sedert vandaag zonder enige hulp ademen, ook heeft ze vandaag voor het eerst getepeld (vakjargon voor borstvoeding). Nu moet de mama om de 3 uur paraat staan. …en wanneer mag ons Livke nu naar Mechelen? Dat is zeker nog niet voor het eind van deze week. De mama verlaat het ziekenhuis woensdag, dus we hopen dat ze ons snel mag volgen.

2 september 2007

Gisteren was de dag van de primeurs, vandaag de dag van de nieuwe attributen. Liv heeft een mooie blauwe tutter met glinstertjes gekregen, echt dol is ze er echter nog niet op, belletjes blazen vindt ze veel leuker. Verder heeft ons Livke een persoonlijke zonnebank gekregen en een coole bril die met velcro op haar hoofdje is bevestigd. Kijk maar eens tussen de foto’s hoe trendy ze is.

1 september 2007

Een dag vol primeurs!!! Eerste maal borstvoeding. Welliswaar via een sonde maar het heeft toch gesmaakt. Zelfstandige ademhaling. Vastgepakt door de papa. Terug geluid kunnen maken want er steekt geen buis meer tussen de stembanden. Niet meer high van de verdoving. De blauwe oogskes voor de eerste keer open. Maw een vermoeiende dag.

31 augustus 2007

Liv reageert goed op de medicatie voor de rijping van haar longskes en de beademing mag worden afgebouwd. De verdoving wordt ook stopgezet.

30 augustus 2007

Ons Liv is geboren!!! Zoals te verwachten met een grote bos haar op haar hoofdje (Daems-trekske) en veel lawaai. De longskes van Liv blijken nog niet voldoende zuurstof op te nemen en daarvoor wordt ze overbracht naar het UZ. Dit was even schrikken maar we kregen toch na enkele uren reeds positieve signalen. Tis een meid met een eigen willeke: eerst onze trouwplannen dwarsbomen en daarna ons laten verhuizen naar tstad.

22 tot 29 augustus 2007

Na een extra controle in het ziekenhuis moet ik daar blijven ter observatie. Omwille van een te hoge bloeddruk en veel vochtophoping.

…

Lange dagen, nog langere nachten, veel onzekerheid, maar ook veel bezoekjes, telefoontjes van vrienden en familie en niet te vergeten de goede zorgen van het ziekenhuispersoneel.

…

Na enkele dagen wordt de definitieve diagnose zwangerschapsvergiftiging vastgesteld en wordt besloten dat de bevalling op 30 augustus zal worden ingeleid.